خالی کردن مچ پا

درمان خالی کردن مچ پا

پس از اینکه بی ثباتی مچ پا تشخیص داده شد اولین مرحله ی درمان، درمان های غیر جراحی است. از ورزش های قدرتی و آموزش های مرتبط با حس عمقی و ادراک وضعیت اعضای مختلف بدن که بر نگه داشتن مچ پا در محدوده ی حرکتی کامل و عادی خود تمرکز دارند استفاده می شود. تعداد زیاد و مختلفی از مچ بندها جهت ثابت نگه نداشتن مچ پا وجود دارند هر چند که هیچکدامشان نمی توانند علت زمینه ای بی ثباتی مچ پا را رفع کنند. یک نقش مچ بندها می تواند در کمک در زمینه ی توانبخشی، هنگامی که فشار روی مچ پا زیاد می شود باشد.

 عوامل موثر در بروز درد مچ پا

شاید این سوال برخی باشد که درد مچ پا ناشی از چیست. رایج ترین علت درد مچ پا ،  پیچ خوردگی مچ پا  است. پیچ خوردگی مچ پا آسیبی است که به رباط های مرتبط کننده ی استخوان های مچ پا می رسد. یک پیچ خوردگی می تواند هنگامی که مچ پا خارج از موقعیت عادی (معمولا به سمت داخل پا) خود می پیچد و معمولا سبب کشیدگی بیش از حد و یا پارگی رباط می شود، رخ می دهد.

درد مچ پا می تواند توسط شکستگی یکی از استخوان های مچ پا نیز ایجاد شود. از آنجایی که استخوان نازک نی در مقایسه با استخوان درشت نی تقریبا کوچکتر است، احتمال شکستگی آن خیلی بیشتر است. عوامل کمتر متداول درد مچ پا شامل موارد زیر می شوند:

 ✴التهاب مفاصل

✴نقرس

✴عفونت

التهاب تاندون آشیل یا استفاده بیش از حد از عضلات پشت ساق پا نیز می توانند سبب درد مچ پا شود. این وضعیت بیشتر در دوندگان شایع است.

عمل جراحی تعویض مفصل زانو که به آن آرتروپلاستی زانو نیز گفته می ‌شود به منظور کمک به کاهش درد و بهبود عملکرد زانو در فردی که دچار مشکل و درد شدید زانوست انجام می ‌شود. این عمل شامل برداشتن استخوان و غضروف آسیب دیده از استخوان ران، استخوان ساق و گاه کشکک و سپس جایگزین کردن آن با مفصل مصنوعی که از جنس آلیاژ فلز، پلاستیک و پلیمر است می باشد.

به منظور تشخیص مناسب بودن عمل تعویض مفصل زانو (آرتروپلاستی) جراح ارتوپد حرکات، ثبات و قدرت زانو را بررسی می ‌کند. تصاویر گرفته شده به وسیله اشعه ایکس نیز وی را در تشخیص دقیق مشکل زانو یاری می ‌کند.

علت درد پاشنه

پا و مچ پا از 26 استخوان، 33 مفصل و بیش از 100 تاندون تشکیل شده است. پاشنه بزرگترین استخوان در پای شماست. اگر از پاشنه خود بیش از حد استفاده کنید یا به آن آسیب برسانید، ممکن است درد پاشنه ایجاد شود. این درد می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. در صورتی که داروهای خانگی ساده درد را تسکین ندهند ، به یک متخصص ارتوپد مراجعه کنید تا علت را تشخیص دهد.

دکتر غلامرضا نادری

متخصص ارتوپدی و فلوشیپ جراحی مچ پا

عوارض فشار خون

عوارض فشار خون بالا

تغییر در درمان و شیوه ی زندگی می تواند به کنترل فشار خون بالا کمک کند تا خطر ابتلا به عوارض فشار خون بالا را کاهش دهد. در ادامه نگاهی به عوارض فشار خون بالا که می توانند تهدید کننده ی زندگی باشند، می اندازیم.

· آسیب به شریان ها

· آنوریسم

· آسیب به قلب

· آسیب به مغز

· آسیب به کلیه ها

چه زمانی باید برای درمان فشار خون بالا در کودکان به پزشک مراجعه کرد؟

در مواردی که کودکتان یک مشکل زمینه ای دارد، احتمالا برای بررسی فشار خون فرزند خود به دکتر قلب مراجعه می کنید. با این حال بهتر است از ۳ سالگی فشار خون فرزندتان طی مراجعه به پزشک بررسی شود تا بتوان فشار خون بالا را زودهنگام تشخیص داد.

اگر فرزند شما یک بیماری یا شرایط خاص از جمله تولد زودهنگام، وزن کم هنگام تولد، بیماری مادرزادی قلبی و مشکلات کلیوی دارد خطر ابتلا به فشار خون در او افزایش می یابد. پس باید کنترل فشار خون او در طول دوران کودکی آغاز شود.

اگر برای فرزندتان نگران هستید که ممکن است یکی از عوامل خطر فشار خون بالا را داشته باشد، مانند اضافه وزن یا چاقی باید با پزشک او صحبت کنید.

علت فشار خون بالا در کودکان

فشار خون بالا در کودکان کم سن و سال اغلب به بیماری های دیگری مانند نقص قلبی، بیماری کلیوی، شرایط ژنتیکی و یا اختلالات هورمونی مرتبط است. در کودکان بزرگتر ( به ویژه کسانی که اضافه وزن دارند ) علت دقیق فشار خون بالا اغلب ناشناخته است.

عوامل خطر فشار خون بالا در کودکان

عوامل خطر کودک شما برای فشار خون بالا به شرایط زمینه ای سلامت، ژنتیک و یا سبک زندگی بستگی دارد.

انواع فشار خون بالا در بارداری

گاهی اوقات فشار خون بالا قبل از بارداری ایجاد می شود. در موارد دیگر، فشار خون بالا در بارداری تشدید می شود.

1- پرفشاری خون بارداری

زنان مبتلا به پرفشاری خون در بارداری پس از هفته ی بیستم بارداری فشار خون بالا دارند. هیچ پروتئین اضافی در ادرار یا نشانه ای از آسیب به ارگان ها وجود ندارد. برخی از زنان مبتلا به فشار خون حاملگی در نهایت دچار پره اکلامپسی می شوند.

2-  فشار خون مزمن در بارداری

فشار خون مزمن، فشار خون بالایی است که قبل از بارداری یا قبل از هفته ی بیستم حاملگی رخ می دهد. اما از آنجا که فشار خون بالا در بارداری معمولا علایمی ندارد ، ممکن است تعیین شروع آن دشوار باشد.

3- فشار خون مزمن همراه با پره اکلامپسی

این وضعیت در زنان مبتلا به فشار خون بالای مزمن قبل از بارداری به وجود می آید که پس از آن فشار خون تشدید می شود و پروتئین در ادرار پیدا می شود و یا باعث عوارض دیگری در دوران بارداری می شود.

4- پره اکلامپسی

گاهی اوقات فشار خون مزمن و یا فشار خون بالا در بارداری منجر به پره اکلامپسی می شود که از عوارض بارداری با فشار خون بالا است و نشانه ای از آسیب به ارگان دیگری از بدن می باشد ( معمولا بعد از هفته ی بیستم بارداری رخ می دهد ). در صورت عدم درمان، پره اکلامپسی می تواند باعث عوارض جدی ای برای مادر و کودک شود. پیش از این، پره اکلامپسی تنها اگر زن باردار فشار خون بالا و پروتئین در ادرار داشت تشخیص داده می شد. با این حال، در حال حاضر کارشناسان می دانند که ممکن است در پره اکلامپسی، هرگز پروتئینی در ادرار یافت نشود.

معرفی قرص های فشار خون

· دیورتیک های تیازیدی

· بتا بلاکر ها (مسدود کننده های بتا)

· مهارکننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE)

· مسدودکننده های گیرنده ی آنژیوتانسین (ARB)

· مسدود کننده های کانال کلسیم

· مهار کننده های رنین

· مسدود کننده های آلفا

· مسدود کننده های آلفا-بتا

· دارو هایی که بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر می گذارند.

· بازکننده های عروق

· آنتاگونیست های آلدوسترون

· قرص سینومیکس و لوزامیکس اچ

· آسپرین

دکتر فریبا هندسی

متخصص قلب و عروق

اقدامات پرستاری در سکته قلبی (MI)

زندگی بعد از سکته قلبی در ساعات اولیه

برای هر کسی که مشکل حمله قلبی دارد، داشتن توجه و مراقبت پزشکی در سریعترین زمان ممکن قطعا الزامی است. مشکلات و عوارض کوتاه مدت و بلند مدت داشتن حمله قلبی هر دو تا حد زیادی بستگی به این دارند که چه میزان از عضله قلب در حین حمله می میرد. با درمان سریع و قطعی پزشکی، شریان مسدود شده را می توان خیلی زود باز کرد و در نتیجه از سلامت قلب محافظت کرد.

اگر درمان در همان سه الی چهار ساعت اولیه انجام شود، تا حجم زیادی می توان از آسیب رسیدن به عضله قلب جلوگیری کرد. اما اگر درمان بیش از ۵ تا ۶ ساعت به طول انجامد، حجمی از عضله که می توان از مردن آن جلوگیری کرد بسیار کم می شود. پس از حدود ۱۲ ساعت، آسیب به قلب تقریبا غیر قابل بازگشت است.

بیشتر مشکلات و آسیب ها معمولا در همان ساعت های اولیه از حمله قلبی اتفاق می افتند. اگر این مشکلات در داخل بیمارستان رخ دهند، شانس بسیار بالایی برای درمان آن ها وجود دارد. اما متاسفانه حدود ۴۷ درصد از مرگ های ناگهانی قلبی قبل از رسیدن به بیمارستان رخ می دهند.

فردی که حمله قلبی دارد ممکن است برخی از علائم زیر و یا شاید همه آن ها را تجربه کند:

فشار زیاد، حس سنگینی و درد فشاری در مرکز قفسه سینه

درد و ناراحتی که در قفسه سینه وجود داشته و به بخش های دیگری نظیر شانه ها، پشت، گردن، فک، دندان ها و یا هر دو دست پخش می شود. گاهی اوقات نیز به بالای شکم می رسد.

تنگی نفس

حس سبک بودن سر، سرگیجه و ضعف

عرق کردن

حالت تهوع

یک حمله قلبی در حالت عمومی منجر به بروز درد قفسه سینه برای بیش از ۱۵ دقیقه می شود، اما ممکن است هیچ علائمی نیز نداشته باشد. خیلی مهم است که حواسمان به آن علائم باشد و همچنین مشکلات دیگری نظیر مشکلات گوارشی و یا درد دائم در گردن و یا فک را جدی بگیریم.

بسیاری از افراد که حمله قلبی را تجربه می کنند، در ساعت ها، روز ها و یا هفته های قبل از بروز حمله قلبی، نشانه هایی را در بدن خود حس خواهند کرد.

فرایند پرستاری در mi  انفارکدوس میوکارد

به اورژانس زنگ بزنید و یا با شماره مرکز درمانی محلی خود تماس حاصل کنید. علائم مربوط به حمله قلبی را نه نادیده بگیرید و نه سعی در حل آن ها داشته باشید. اگر به سرویس های درمانی اورژانسی دسترسی ندارید، از یک همسایه یا دوست بخواهید تا شما را به نزدیک ترین بیمارستان ببرد.

تنها در صورت نبود هیچ گزینه ای، خودتان رانندگی کنید و فراموش نکنید که این کار هم شما و هم دیگران را در خطر قرار خواهد داد که بخواهید در آن شرایط رانندگی کنید.

یک آسپرین را بجوید یا قورت دهید، مگر این که به آسپیرین آلرژی دارید و یا پزشک معالج شما خواسته است که از خوردن آن ها خودداری کنید.

در صورت تجویز، از نیتروگلیسرین استفاده کنید. اگر حس می کنید که در حال تجربه حمله قلبی هستید و دکتر شما در گذشته نیتروگلیسرین را برایتان تجویز کرده است، آن را طبق دستورالعمل بخورید. اما از نیتروگلیسرین فرد دیگری استفاده نکنید چرا که این کار ممکن است شما را در خطر بیشتر قرار دهد.

اگر فرد مذکور هوشیاری خود را از دست داده احیا یا همان سی پی آر را انجام دهید. اگر با فردی همراه هستید که هوشیاری ندارد این موضوع را به یک متخصص و یا پزشک اطلاع دهید. ممکن است به شما پیشنهاد شود عملیات احیا قلب و عروق را انجام دهید که به آن CPR می گویند.

اگر نمی دانید این کار را باید چگونه انجام دهید، پزشک ها فقط پیشنهاد می کنند بر روی قلب فشار وارد کنید ( حدود ۱۰۰ الی ۱۲۰ فشار در هر دقیقه).

اگر یک دفیبریلاتور خارجی خودکار یا همان AED خیلی سریع در دسترس شما قرار گرفت و فرد هوشیاری نداشت ، دستورالعمل های روی دستگاه را برای استفاده از آن دنبال نمایید.

 

دکتر آرزو خسروی

 متخصص قلب و عروق و فوق تخصص اکوکاردیوگرافی

 

 

 

 

علائم دفع پروتئین در ادرار

در مراحل اولیه بیماری های کلیوی، فرد ممکن است متوجه علامت خاصی در خود نشود. به همین دلیل یک آزمایش ادرار به منظور مشخص کردن پروتئین در ادرار الزامی است که نشانه های اولیه بیماری های کلیوی را نشان دهد.

علاوه بر پروتئینوری، علایم بیماری های کلیوی می تواند شامل موارد زیر باشد:

ادرار کف مانند یا کفدار

تکرر ادرار

تنگی نفس

خستگی

تورم در دست ها، پاها و صورت

پوست خشک

مشکل در خواب

وجود مزه آهن در دهان

سکسکه های مکرر

تهوع و استفراغ

مشکل در تمرکز

اگر فرد باردار است، پروتئین در ادرار، می تواند نشانه ی بیماری پره اکلامپسی باشد، بیماری خطرناکی که موجب فشار خون بالا شده و منجر به بستری در بیمارستان می شود. علائم دیگر این بیماری شامل سردرد، تغییرات بینایی، درد شکم، تهوع، کاهش ادرار و تنگی نفس می باشد.

آزمایش دفع پروتئین چیست ؟

آزمایش وجود پروتئین در ادرار به طور معمول به وسیله تستی به نام آنالیز ادرار انجام می گیرد. این تست می تواند سطوح پروتئین در ادرار را اندازه گیری کند. اگر در آنالیز ادراری پروتئین یافت شود، آزمایشات دیگری برای تشخیص بیماری کلیوی درخواست می شود.

👈 توجه: دفع ۱۵۰ میلی گرم پروتئین در ادرار ۲۴ ساعته طبیعی بوده و مقادیر بالاتر از آن غیر طبیعی محسوب می شود.

همچنین آزمایش خون برای اندازه گیری میزان فیلتراسیون گلومرولی (GFR) درخواست می شود که نشان دهنده این است که به چه میزان کلیه ها مواد دفعی را به درون ادرار فیلتر می کنند.

تست های بیشتر شامل سونوگرافی، CT اسکن یا بیوپسی (نمونه برداری) از کلیه می باشد. زمانی که ادرار جهت وجود پروتئین آزمایش می شود، مقدار آلبومین و کراتینین (که یک آمینواسید در ادرار است) سنجیده می شود. مقادیر بیش از ۳۰ میلیگرم بر گرم از نسبت آلبومین به کراتینین برای بیش از دو مرتبه در طول دوره ۳ ماهه نشان دهنده یک بیماری کلیوی است.

به دفع پروتئین با مقادیر اندک تر در ادرار ، میکرو آلبومینوری می گویند. افراد دیابتی سالیانه یک یا دو مرتبه جهت وجود میکروآلبومینوری آزمایش شده که اگر مثبت باشد، نشان دهنده نشانه های اولیه صدمه به کلیه ها به وسیله دیابت است.

ممکن است میکرو آلبومینوری در نتیجه بیماری های قلبی خطرناک ، فشارخون بالا و لخته های خونی ایجاد شود. در نتیجه در صورت مثبت شدن مقادیر غیر طبیعی پروتئین در ادرار، آزمایشات اندازه گیری کننده سطوح کلسترول، قندخون و فشارخون به جهت یافتن بیماری های محتمل همراه انجام می گیرد.

لازم به توضیح است که پروتئین های درون عروق مسئول حفظ فشار اسمزی درون عروق می باشند بنابراین در صورت دفع پروتئین و کاهش فشار اسمزی داخل عروقی، نشت مایع به درون فضای میان بافتی صورت گرفته که این امر منجر به ایجاد ادم (ورم) در بافت های شل بدن (پف زیر چشم ها) و ادم اندام تحتانی بدن می شود.

درمان دفع پروتئین کلیه

درمان پروتئینوری شامل درمان دارویی و تغییرات در تغذیه و شیوه زندگی می باشد. درمان پروتئینوری براساس بیماری های همراه با پروتئینوری متغیر است. دیابت و فشارخون بالا مهمترین عوامل بیماری های کلیوی هستند. اگر فردی دچار بیماری های فوق باشد، باید توصیه های زیر را جدی بگیرد:

در دیابتی ها، کنترل قندخون، مصرف منظم داروها، تغذیه سالم و ورزش کردن می تواند از پیشرفت به سمت بیماری کلیوی جلوگیری نماید.

در افرادی که فشارخون بالا دارند، اصلاح الگوی تغدیه ای و شیوه زندگی همانند مصرف منظم داروها اثربخش است. در بیمارانی که فشار خون بالا به همراه پروتئینوری دارند، توصیه به حفظ فشارخون در مقادیری کمتر از ۱۳۰/۸۰ میلی متر جیوه می شود. اگر بیماری دچار آسیب دائمی به کلیه ها شود، نیاز به دیالیز منظم و یا پیوند کلیه دارد.

 

 

دکتر شهریار ناطق 

متخصص و جراح کلیه

 

 

 

 

 

 

 

 

عوارض دیسپورت

چگونه برای انجام تزریق  دیسپورت آماده بشوم؟

قبل از تایید شما توسط پزشکتان برای تزریق دیسپورت، پزشک شما یک پیشینه پزشکی از شما خواهد گرفت. همچنین ممکن است پزشکتان توصیه کند که قبل از انجام تزریق بعضی داروها و مکمل هایی که مصرف می کنید را قطع کنید. این ها شامل موراد زیر هستند:

داروهای حساسیت (آلرژی)

رقیق کننده های خونی

داروهای سرماخوردگی

شل کننده های عضلانی

داروهای خواب آور

عوارض تزریق دیسپورت

با وجود اثربخشی دیسپورت، عوارض و خطراتی وجود دارند که باید به آن ها توجه کرد. بعضی از این عوارض جانبی خفیف هستند و خود به خود برطرف خواهند شد. این عوارض شامل موارد زیر هستند:

سردرد

درد در محل تزریق

واکنش حساسیتی در محل تزریق، مانند بثورات پوستی و کهیر

مشکلات سینوسی

گلودرد

تورم چشم

تهوع

عفونت دستگاه تنفس فوقانی

اگر یکی از این علائم تشدید شدند یا تا یک تا دو روز بعد از تزریق بهبود پیدا نکردند با پزشکتان تماس بگیرید. افرادی که داروهای شل کننده عضلانی یا ضد کولینرژیک مصرف میکنند ممکن است علائم شدیدتری را احساس کنند، زیرا این داروها با دیسپورت تداخل دارند.

ندرتا دیده شده است که دیسپورت به وسیله انتقال خونی به دیگر اندام های بدن رفته است. این حالت به اسم گسترش دور اثر سم شناخته میشود. این مورد میتواند باعث سمیت بولوسیم شود، چیزی که ممکن است باعث ایجاد موارد زیر گردد:

مشکلات تنفسی و بلع

تیره شدن دید، یا دوبینی

افتادن پلک

ضعف عضلات

اسپاسم عضلات

بی اختیاری ادرار

اگر شما هر کدام از علائم بالا را تجربه کردید، بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید. ممکن است برای پیشگیری از گسترش بیشتر و افزایش اثرات دیسپورت نیاز به درمان اورژانسی داشته باشید.

موارد منع مصرف بوتاکس دیسپورت

دیسپورت برای خانم های باردار و افراد زیر ۲ سال توصیه نمی شود.

تزریق دیسپورت برای از بین بردن چین و چروک ها فقط برای افراد بزرگسال توصیه شده است.

در صورتی که به شیر حساسیت دارید یا در گذشته به دلیل تزریق فرآورده های سم بوتولینوم دچار واکنش حساسیتی شده اید، تزریق دیسپورت برای شما توصیه نمی گردد.

تفاوت دیسپورت و بوتاکس

هر دوی دیسپورت و بوتاکس شامل استفاده از سم بوتولیسم برای درمان چین و چروک ها هستند، اما تفاوت های کوچکی با هم دارند.

ادامه مطلب در لینک زیر:

https://majidzadeh.doctor/917

 

دکتر معصومه مجیدزاده

پوست | مو | زیبایی | لیزر

 

 

 

 

 

راهنمای والدین در خرید اسکیت برای کودکان

اسکیت، یک ورزش و تفریح بسیار لذت‌بخش برای تمام سنین است و حتی برای کودکانی در سنین پایین هم ایمن و مفرح است. اسکیت با کیفیت می‌تواند ایمنی، راحتی و اعتماد به نفس فرزند شما را در هنگام یادگیری تضمین کند. سؤال بسیاری از والدین این است که چه نکاتی را در خرید اسکیت برای فرزندانشان رعایت کنند.

نکاتی که در ادامه می‌آید، شما را راهنمایی می‌کند تا بهترین اسکیت را برای فرزندتان با هر سن و سالی که دارد، بخرید.

چه اسکیتی بخرم؟

دو نوع کلی اسکیت برای کودکان یا افراد مبتدی وجود دارد. اسکیت‌های کواد (quad) یا همان «رولر» (roller) اسکیت‌ها (که معمولاً در پیست‌های سرپوشیده دیده می‌شود) و اسکیت‌های اینلاین (inline) یا «رولربلید» (rollerblade). اسکیت‌های کواد متدوال‌تر هستند و معمولاً برای کودکان و مبتدیان توصیه می‌شوند.

مقایسه‌ اسکیت‌های کواد (چهار چرخ) با اسکیت‌های Inline

اسکیت‌های کواد، چهار چرخ دارند که دوتای آن در جلو و دوتای دیگر در عقب است و با این ساختار، وضعیت تعادلی بهتری را نسبت به اسکیت‌های اینلاین ایجاد می‌کنند. اسکیت‌های اینلاین معمولاً ۴-۵ چرخ متوالی در یک خط دارند که تعادل کمتری در حال سکون تأمین می‌کند. اسکیت‌های کواد تقریباً احساس ایستادن معمولی را القا می‌کنند (شبیه به پوشیدن کفش‌های تنیس، اما با چهار چرخ زیر آن).

پوشیدن اسکیت‌های اینلاین معمولاً برای بچه‌ها سخت است، چون مچ پاهای آن‌ها ضعیف‌تر است و به همین خاطر، حفظ تعادل در هنگام ایستادن روی این اسکیت‌ها، سخت‌تر می‌شود. اسکیت‌های اینلاین برای کودکان، شروع مناسبی نیستند و ابتدا لازم است که کودک با اسکیت‌های کواد تمرین کند تا ماهیچه‌هایش تقویت شوند.

با این حال، نوجوانان معمولاً می‌توانند از اسکیت‌های اینلاین استفاده کنند. این احتمال هم وجود دارد که اسکیت اینلاین مچ پای کودک را خم کند و باعث خمیدگی پاهای کودک شود. اما اگر کودک شما در اسکیت تجربه دارد، همین اسکیت‌های اینلاین هم می‌توانند انتخاب مناسبی باشند. همیشه در خرید اسکیت به تمایل شخصی و راحتی توجه کنید.

انتخاب سایز و نوع اسکیت مناسب

اسکیت‌های مخصوص کودکان کوچک‌تر هستند و کفش‌هایی دارند که متناسب با ساق پای آن‌ها است، که این به کودکان احساس تعادل و اطمینان می‌دهد. اما تنوع اسکیت برای نوجوانان بیشتر است و متناسب با وضعیت نوجوانان و بزرگسالان است.

راهنمای خرید اسکیت رولر با سایز مناسب بچگانه

کودکان خیلی زود بزرگ می‌شوند و اسکیت‌ها برایشان کوچک می‌شود، پس مثل انتخاب کفش تنیس، بهتر است که سایز اسکیت را هم کمی بزرگ‌تر انتخاب کنید. خوشبختانه انتخاب‌های زیادی برای اسکیت‌های کودکانه وجود دارد و حتی اسکیت‌هایی با سایز قابل تنظیم وجود دارند که در صورت رشد کودک، می‌توان سایز آن را تغییر داد.

معمولاً می‌توان برای کودکان اسکیتی خرید که حدود یک سایز برایشان بزرگ‌تر است؛ اما خرید اسکیت با سایز بیشتر از آن توصیه نمی‌شود، چون که باعث صدمه به ساق و پا می‌شود. به علاوه، کفش اسکیت گشاد به خاطر لغزش و سایش، باعث تاول زدن پا می‌شود. اگر سایز بزرگ‌تری خریداری کرده‌اید، لازم است که بندهای آن را کاملاً محکم ببندید تا ساق پا را به خوبی نگه دارد. اگر کفش اسکیت شما بزرگ‌تر است، نباید از چند جوراب برای پر کردن فضای خالی داخل کفش استفاده کنید، چون محیط درون کفش اسکیت را خیلی مرطوب می‌کند و این می‌تواند باعث تاول زدن و آسیب رسیدن به پا شود.

پیشنهادات برای خرید اسکیت ر در لینک زیر مشاهده کنید

http://espinclub.ir/3427

تمام سنین!

ایمنی، ایمنی، ایمنی و تمرین فراموش نشود.

 

باشگاه ورزشی کودکان اسپین

مراقبت های بعد از آنژیوپلاستی

در طول عمل آنژیوپلاستی

شکافی روی بدن شما ایجاد نمی شود مگر برش بسیار کوچکی روی ران، مچ یا بازو که کاتتر از آن عبور کند. بسته به نوع و تعداد گرفتگی ها عمل تا چند ساعت طول می کشد.

آنژیوپلاستی در آزمایشگاه کاتترگذاری قلبی و توسط متخصص یا جراح قلب، تیم پزشکی و پرستاران قلب و عروق انجام می گیرد.

معمولا از شریان داخل ران پا برای انجام آنژیوپلاستی ( آنژیوپلاستی عروق پا ) استفاده می کنند. قبل از عمل قسمت مورد نظر بدن ضد عفونی شده و پارچه ای استریل روی آن قرار داده می شود.

قسمتی که کاتتر وارد می شود را بی حسی موضعی می کنند. سپس الکترودهای کوچکی روی قفسه سینه قرار داده می شود تا بر ضربان قلب حین عمل نظارت شود.

بیهوشی عمومی لازم نبوده و کمی آرامبخش به شما داده می شود، بنابراین در طول عمل شما بیدارید. هم چنین داروهای رقیق کننده خون از طریق کاتتر وارد جریان خون شما می شود. سپس عمل شروع می شود.

بعد از بی حس کردن محل برش، سوزن بسیار کوچکی وارد شریان ران یا دست می شود. این برش بسیار سطحی بوده و فقط روی پوست است.سپس پزشک سیم ظریفی همراه با کاتتر داخل شریان کرده تا به محل گرفتگی برسد.

ممکن است در قسمتی که کاتتر وارد می شود کمی فشار احساس کنید، اما فشار خود کاتتر را متوجه نمی شوید. درد شدید به هیچ وجه وجود ندارد. در صورتیکه درد تیزی حس کردید به پزشکتان بگویید.

سپس کمی رنگ داخل کاتتر تزریق شده تا گرفتگی ها را از طریق تصویر یا فیلم نشان دهد.

بالون کوچکی انتهای کاتتر زده شده تا شریان مسدود شده را باز کند. بعد از باز شدن شریان، بالون کوچک شده و خارج می شود. برای باز کردن تدریجی شریان، پزشک بالون را چندین بار باز و بسته می کند.

چنانچه چند گرفتگی داشته باشید، این پروسه برای هر گرفتگی تکرار می شود. به دلیل اینکه بالون هر بار جلوی جریان خون را به قسمتی از قلب می گیرد، احساس کمی درد عادی است.

استنت گذاری

اکثر افرادی که آنژیوپلاستی انجام می دهند، استنت هم در شریان مسدوده شده می گذارند. معمولا بعد از باز شدن شریان توسط بالون، استنت گذاری صورت می گیرد. استنت از دیواره شریان محافظت کرده تا پس از آنژیوپلاستی دوباره تنگ نشود. استنت شبیه یک سیم حلقه ای کوچک است. مراحل استنت گذاری بدین شرح است:

 استنت دور بالون و سر کاتتر گذاشته شده و داخل شریان قلب رفته تا به گرفتگی برسد.

 در محل گرفتگی، بالون باز شده و استنت کش می آید تا اینکه داخل شریان گیر کند.

 استنت بصورت دائم در شریان مانده تا آن را باز نگه دارد و خونرسانی قلب را بهبود بخشد. در برخی موارد به بیش از یک استنت نیاز است.

 با قرار گرفتن استنت در محل مورد نظر، بالون و کاتتر خارج شده و تصاویر یا آنژیوگرام های بیش تری گرفته می شود تا خونرسانی بهتر مشاهده شود.

 در آخر کاتتر خارج شده و عمل تمام می شود.

بعد از استنت گذاری نیاز است برای مدتی طولانی داروهایی مانند آسپرین و کلوپیدوگرل جهت جلوگیری از لخته شدن خون در استنت مصرف شود.

مراقبت های پرستاری بعد از آنژیوپلاستی

در صورتیکه عمل شما اورژانسی نباشد، یک شبانه روز در بیمارستان بستری می شوید تا وضعیت قلبتان تحت نظر قرار گیرد. عمدتا بعد از یک هفته استراحت می توانید کار و برنامه روزانه خود را از سر بگیرید. اگر عمل آنژیوپلاستی به دلیل حمله قلبی برایتان انجام شده است، احتمالا مدت بیش تری نیاز به بستری شدن و استراحت کردن دارید.

بعد از مرخص شدن بهتر است مایعات زیادی بنوشید تا مایع رنگی از بدنتان خارج شود. از انجام ورزش های سنگین و بلند کردن اشیا سنگین حداقل تا یک روز بپرهیزید. از پرستار یا پزشک خود در مورد کارهایی که نباید انجام دهید مشورت بگیرید. در موقعیت های زیر سریعا با کادر پزشکی تماس بگیرید:

 اگر محل ورود کاتتر دچار ورم یا خونریزی شد.

 اگر در محل ورود کاتتر دچار درد یا ناراحتی شدید.

 چنانچه نشانه های عفونت، قرمزی، التهاب، ترشح یا تب داشتید.

 در صورتیکه دما یا رنگ دست یا پایتان (که در آن کاتتر وارد شده است) تغییر کرد.

 اگر احساس ضعف یا از هوش رفتن داشتید.

 در صورتیکه دچار درد قفسه سینه یا نفس تنگی شدید.

رقیق کننده های خون

لازم است که حتما توصیه ها و دستورات پزشک مبنی بر مصرف داروهایی مثل آسپرین یا کلوپیدوگرل را جدی بگیرید. بیش تر افرادی که آنژیوپلاستی همراه با یا بدون استنت گذاری انجام می دهند نیاز به مصرف آسپرین دارند.

معمولا بیمارانی که استنت گذاری داشته اند ملزم اند تا یکسال یا بیش تر از دارو هایی چون کلوپیدوگرل استفاده کنند. در صورت وجود هر گونه سؤال یا نیاز به جراحی غیر قلبی با متخصص قلب مشورت کنید تا از مصرف یا قطع داروهای فعلی اطمنیان حاصل کنید.

با انجام انژیوپلاستی جریان خون به قسمت هایی از قلب که قبلا تنگ شده بودند خون بیش تری می رسد. لازم است عادات و سبک زندگی سالمی را در پیش بگیرید و  داروهایتان را طبق دستور پزشک مصرف کنید.

اگر علائمی که قبلا داشتید، مثل نفس تنگی یا درد قفسه سینه دوباره سراغتان آمد، به پزشک مراجعه کنید. در صورتیکه درد شدید قفسه سینه یا دردی که به نیتروگلیسرین پاسخ ندهد، دارید سریعا با اورژانس تماس بگیرید. جهت مراقبت و حفظ سلامت خود پس از آنژیوپلاستی لازم است که:

 سیگار را ترک کنید.

 وزن مناسبی داشته باشید.

 دیابت، فشار خون یا شرایط اینچنین دیگر را کنترل کنید.

 مرتبا ورزش کنید.

 کلسترولتان را پایین بیاورید.

یک آنژیوپلاستی موفقیت آمیز بدین معنا است که شما دیگر نیاز به انجام عمل بای پس نداشته باشید. در این عمل رگ یا شریانی از قسمتی از بدن جدا شده و روی قلب دوخته می شود تا بجای شریان قلبی مسدود شده عمل کند. این عمل نیاز به یک شکاف روی قفسه سینه دارد و معمولا دوره بهبودی آن طولانی تر و همراه با درد بیش تر است.

 

دکتر سعید یزدان خواه

متخصص قلب و عروق و فوق تخصص آنژیوپلاستی

آیا جراحی واریکوسل خطرناک است؟

واریکوسل مجموعه ای از عروق خونی متسع (بزرگ) شده در کیسه بیضه و اطراف بیضه ها می باشد. برخی مردان مبتلا به واریکوسل جهت درمان ناباروری و یا درد روش جراحی را انتخاب می کنند.

آیا شما نیز جز ۱۵ درصد از مردانی هستید که مبتلا به واریکوسل تشخیص داده شده اند؟ در صورتی که جواب بله است احتمال دارد به این فکر کنید که آیا جراحی واریکوسل ، مناسب ترین و تنها روش درمانی برای شماست یا خیر.

واریکوسل در ناباروری ۴۰ درصد از زوج هایی نقش دارد که مرد، عامل ناباروری می باشد. ناباروری، ناتوانی یک زوج جهت باردار شدن پس از ۱۲ ماه رابطه جنسی محافظت نشده است.

در صورتی که فرد جهت درمان واریکوسل خود روش جراحی را در نظر گرفته باشد باید خطرات آن را نیز بداند. همچنین، باید دانست روش درمانی جایگزینی به نام آمبولیزاسیون واریکوسل وجود دارد که از کمترین سطح تهاجم برخوردار است.

آمبولیزاسیون واریکوسل شامل استفاده از تصویر برداری اشعه ایکس جهت موقعیت یابی و سپس انسداد جریان خونی می شود که واریکوسل را ایجاد کرده است. آمبولیزاسیون روشی غیر جراحی است و میزان موفقیتی هم اندازه با جراحی دارد.

بنابراین، قبل از تصمیم گیری باید در مورد گزینه های درمانی اطلاعات کسب کرده و جهت بررسی این گزینه ها، ابتدا باید از بهترین جراحی واریکوسل و خطرات مرتبط با آن ها شروع کرد.

انواع جراحی واریکوسل

در صورتی که فرد جراحی واریکوسل را مد نظر داشته باشد باید از انواع مختلف فرایند های جراحی مطلع باشد.

واریکوسلکتومی باز

این روش درمانی شامل ایجاد یک برش در ناحیه اینگوئینال یا کشاله ران می شود. جراح سیاهرگ هایی را که سبب ایجاد واریکوسل شده اند پیدا کرده و آن ها را می بندد.

واریکوسلکتومی لاپاراسکوپیک

این روش شامل ایجاد چندین برش بر روی ناحیه شکمی می شود تا ابزار ها از جمله یک دوربین مخصوص از طریق آن ها وارد شوند. با استفاده از دوربین (اسکوپ) سیاهرگ های به وجود آورنده واریکوسل شناسایی شده و سپس بسته می شوند.

واریکوسلکتومی میکروسرجیکال

این روش درمانی از برش هایی استفاده می کند که در روش جراحی باز ایجاد می شوند. با این حال، این روش برای یافتن سیاهرگ ها و بستن آن ها از یک میکروسکوپ استفاده می کند. این فرایند نسبت به فرایند های دیگر مدت بیشتری طول می کشد.

خطرات جراحی واریکوسل

در حالی که تمامی جراحی ها با خطر عفونت یا خونریزی همراه می باشند اما این موارد، بزرگ ترین خطرات جراحی واریکوسل هستند که فرد باید بداند:

هیدروسل

هیدروسل، تجمع مایع در درون یا اطراف کیسه بیضه است. این مورد به علت مختل شدن جریان لنف در حین جراحی به وجود می آید. هیدروسل می تواند بزرگ شده و در موارد نادر پاره شود. همچنین، می تواند سبب ایجاد یک احساس فشار در کیسه بیضه شده یا همراه با درد باشد. ممکن است، جهت از بین بردن هیدروسل به یک عمل جراحی دیگر نیاز باشد.

میزان خطر ابتلا هیدروسل در جراحی باز می تواند به اندازه ۹ درصد باشد. احتمال بروز این عارضه با استفاده از میکروسکوپ کاهش می یابد.

آسیب به شریان

شریان ها خون غنی از اکسیژن و مواد غذایی را به اعضای بدن از جمله بیضه ها می رسانند. شریان ها و ورید ها در بدن می توانند نزدیک به هم بوده و ممکن است در حین جراحی واریکوسل، یک شریان آسیب بیند. شریانی که در جراحی واریکوسل بیشترین احتمال آسیب را دارد شریان بیضه ای است و این وضعیت می تواند به صدمه دیدن بیضه منجر شود.

این آسیب، در ۱۲ تا ۲۴ درصد مواقع در عمل های جراحی باز اتفاق می افتد. استفاده از میکروسکوپ، مشاهده عروق خونی را بهبود بخشیده و در فرایند میکروسرجیکال کمتر از ۱ درصد مواقع شریان ها آسیب می بینند.

عوارض بیهوشی

واریکوسلکتومی لاپاراسکوپیک نیازمند بیهوشی عمومی است. همچنین، به دلیل بیهوشی کامل به وسیله دارو ها استفاده از دستگاه تنفس مورد نیاز است. پس از جراحی احتمال بالای ابتلا به گیجی و حالت تهوع وجود دارد.

واریکوسلکتومی میکروسرجیکال و باز، هم می توانند تحت بیهوشی عمومی و هم با استفاده دارو های بی حس کننده ای صورت گیرد که مستقیما به پوست اعمال شده و یا به کمر جهت بی حس کردن اعصاب تزریق می شوند. در بی حسی موضعی ممکن است به بیمار داروی آرام بخش نیز داده شود.

ملاحظات دوره بهبودی یا ریکاوری

فرد باید احساس خود بلافاصله پس از جراحی و زمان بهبود خود تا به حالت قبل از جراحی و برگشت به فعالیت های عادی خود را در نظر داشته باشد. زمان بهبودی پس از جراحی واریکوسل می تواند ۱ تا ۲ هفته به طول انجامد. باید تا ۴ هفته پس از جراحی از داشتن رابطه جنسی خودداری شود.

آمبولیزاسیون واریکوسل

این مورد، فرایندی جهت درمان واریکوسل است که نیازی به جراحی ندارد. آمبولیزاسیون واریکوسل تکنیکی با کمترین سطح تهاجم است که توسط یک رادیولوژیست مداخله ای انجام می شود. دارو های بی حس کننده به پوست ناحیه کشاله ران تزریق شده و سپس یک کاتتر یا لوله باریک به درون سیاهرگ پا وارد می شود.

با استفاده از تصویر برداری به وسیله اشعه ایکس، کاتر به درون سیاهرگ هایی پیش برده می شود که واریکوسل را به وجود آورده اند. هنگامی که کاتتر با موفقیت در جای مناسب قرار گرفت سیاهرگ های تحت تاثیر با جایگذاری یک یا چند کویل کوچک و یا یک ماده اسکلروز کننده بسته می شوند.

آمبولیزاسیون واریکوسل در ۹۰ درصد مواقع موفق عمل می کند. در این روش خطر ابتلا به هیدروسل پایین است زیرا جریان لنف مختل نمی شود. در این روش اساسا خطر بسته شدن شریان های بیضه ای وجود ندارد.

پس از ۱ یا ۲ روز فرد احساسی نزدیک به معمول داشته و ظرف ۷ تا ۱۰ روز قادر خواهد بود تا ورزش کند. پس از ۱ تا ۲ هفته فرد می تواند رابطه جنسی خود را از سر گیرد. قبل از تصمیم گیری درباره یک روش درمانی، بیمار باید تمامی گزینه ها را مد نظر قرار دهد.

در صورتی که تمایل به گفت و گو درباره آمبولیزاسیون واریکوسل دارید، یک رادیولوژیست مداخله ای را پیدا کنید که در این فرایند تخصص دارد. برای تعیین مناسب بودن یا نبودن آمبولیزاسیون واریکوسل برای خود، اهداف و سابقه پزشکی تان را با آن رادیولوژیست مداخله ای بررسی کنید.

مراقبت های پس از درمان واریکوسل

پروسه بهبود پس از انجام عمل جراحی سریع بوده و معمولا در نیز در آن کم است. باید تا ۱۰ الی ۱۴ روز از انجام ورزش و نرمش خودداری کنید. معمولا یک تا دو روز بعد از انجام عمل جراحی باز می توانید به زندگی روزمره و کار خود برگردید. همچنین باید جلسات ویزیت خود با دکتر اورولوژ را ادامه دهید. برای عمل جراحی که به خاطر مشکلات ناباروری انجام می شود، آنالیز مربوط به مایع منی بین سه تا چهار ماه به طول می انجامد چرا که مدت زمان مورد نیاز برای تولید اسپرم های جدید همینقدر طول می کشد.

پروسه بهبود یافتن پس از درمان آمبولیزه کردن نیز بسیار کوتاه و با درد کم است. باید بین ۷ تا ۱۰ روز پس از انجام این پروسه از انجام ورزش و نرمش خودداری کنید. معمولا پس از یک تا دو روز می توانید به سر کار خود برگردید. ضریب بازگشت واریکوسل در روش آمبولیزه کردن معمولا بالاتر از روش عمل جراحی است. اما موارد و شرایطی وجود دارد که در آن ها آمبولیزه کردن به عمل جراحی ترجیح داده می شود.

تاثیر درمان واریکوسل بر روی باروری آقایان

تاثیر درمان واریکوسل بر روی باروری آقایان هنوز مشخص نیست. در برخی از مطالعات و پژوهش ها باروری افراد پس از درمان واریکوسل بهبود می یابد اما در برخی تحقیقات دیگر چنین اتفاقی رخ نمی دهد. کیفیت مایع منی معمولا در ۶ نفر از هر ۱۰ نفری که واریکوسل خود را درمان می کنند اتفاق می افتد. این نوع روش درمان برای ناباروری باید در کنار روش های دیگر مربوط به آن مورد استفاده قرار گیرد تا در نهایت به نتیجه مطلوب برسید.

در نوجوانان، که هدف اصلی از درمان واریکوسل و جراحی کردن حل مشکل رشد کند بیضه ها است، پروسه رشد کردن در ۸ نفر از هر ۱۰ نفری که این درمان را انجام می دهند ادامه پیدا می کند.

 

 

دکتر ولی پور

جراح و متخصص کلیه و اورولوژی

 

 

 

 

 

مدت زمان بررسی مهاجرت به کانادا

یکی از رایج ترین سوالاتی که مهاجران احتمالی به کانادا از ما می پرسند این است که فرایند مدت زمان مهاجرت به کانادا  چقدر طول می کشد؟ چقدر طول می کشد تا تقاضای مهاجرت من بررسی شود؟ ما تمام اطلاعاتی را که درباره زمان های فرایند مهاجرت نیاز دارید در این مطلب قرار داده ایم، پس به خواندن مطلب ادامه دهید.

مدت زمان فرایند مهاجرت به کانادا

افرادی که متقاضی هر گونه ویزا یا اجازه ورود به کانادا هستند باید در هنگام محاسبه زمان دریافت پاسخ، میانگین مدت زمان مهاجرت به کانادا بررسی را بدانند.

در بحث مهاجرت به کانادا ، مدت فرایند به مدت زمانی گفته می شود که مراجع سازمان مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) تقاضای فرد را بررسی می کنند. این مدت زمان مهاجرت به کانادا از روز دریافت تقاضا تا روز تصمیم گیری را شامل می شود. باید به خاطر داشت که این زمان ها شامل مدت زمان ثبت ابراز تمایل (EOI)، دریافت دعوت به تقاضا، آماده سازی مدارک، ثبت تقاضا و یا مدت زمان ارسال نهایی ویزا، مجوز و کارت ها نمی شوند.

چه مواردی مدت زمان بررسی مهاجرت به کانادا را تحت تاثیر قرار می دهند؟

چندین عامل وجود دارند که مدت زمان بررسی تقاضای فرد را تحت تاثیر قرار می دهند:

کشور محل سکونت

برخی بررسی های سازمان مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) بسته به کشوری که فرد در آن سکونت دارد متغییر هستند. قبل از ماه دسامبر ۲۰۱۵، مدت زمان های بررسی برای خدمات متفاوت طبق دفتر ویزا نمایش داده می شد. این به آن دلیل بود که هر دوی تقاضا های دائم و موقت اقامت، ویزا و مجوز های ورود توسط نزدیک ترین دفتر ویزا بررسی می شدند. اکنون، تقاضا ها به شبکه جهانی دفاتر ویزا فرستاده می شوند تا بررسی آن ها تا بیشترین حد ممکن موثر باشد. بنابراین، تقاضای فرد الزاما در نزدیک ترین دفتر ویزا به فرد بررسی نشده اما در بهترین دفتری بررسی خواهد شد که برای بررسی کارآمد این تقاضا طراحی شده است.

نوع تقاضای مهاجرت

زمان های بررسی انواع مختلف ویزا و مجوز ها نیز متفاوت هستند. نوع تقاضا و همچنین تعداد افرادی که تقاضای آن ها در آن دسته در حال بررسی است نیز می تواند بر مدت زمان بررسی تاثیر گذار باشد. در صورتی که یک برنامه بیش از حد انتظار تقاضا دریافت کند، فرایند بررسی آن ها می تواند مدت زمان بیشتری به طول انجامد.

تکمیل بودن تقاضا

در صورتی که یک تقاضا کامل نباشد، امکان دارد IRCC کل تقاضا را رد کرده و یا تقاضای اطلاعات بیشتری نماید که این مورد به صورت چشم گیری بررسی را به تاخیر خواهد انداخت.

میانگین زمان بررسی تقاضا در برنامه های مهاجرتی کانادا

در پایین، چند مورد از محبوب ترین روش ها و زمان تقریبی بررسی تقاضا برای آن ها را توضیح خواهیم داد.

باید به خاطر داشت که امکان تضمین زمان های بررسی وجود نداشته و این مقادیر تخمینی هستند. زمان های ذیل بر طبق میانگین مدت زمان بررسی تقاضا توسط IRCC در تاریخ ۴ ام ژانویه سال ۲۰۱۸ ارائه شده اند. باید به خاطر داشت که گاهی اوقات مدت زمان بررسی به این بستگی دارد که تقاضا به صورت الکترونیکی و با استفاده از فرایند آنلاین بوده و یا از طریق فیزیکی و فرایند کاغذی ثبت شده است. در زمان های بررسی که پایین گفته شده اند در صورت تفاوت بین روش آنلاین و فیزیکی، این نکته ذکر شده است.

اکسپرس انتری

این برنامه شامل کارگران فنی فدرال (FST)، نیروی متخصص فدرال (FSW)، افراد دارای تجربه کانادایی (CEC) و برنامه های نامزدی استانی (PNP) می شود.در ۸۰ درصد موارد، بررسی تقاضا هایی که از طریق اکسپرس اینتری ثبت می شوند ۶ ماه پس از تاریخ دریافت آن به طول می انجامد. باید به خاطر داشت که این زمان های بررسی شامل مدت زمان ثبت پروفایل اکسپرس انتری، دریافت نامه دعوت و آماده سازی تقاضای نهایی برای ثبت نمی شود.

مجوز تحصیلی

مدت زمان فرایند بررسی مجوز های تحصیلی بسته به کشور محل اقامت فرد متقاضی بسیار متغییر است.

کوتاه ترین زمان بررسی تقریبا ۴ تا ۶ هفته است اما افرادی که از برخی کشور ها تقاضا می دهند باید نزدیک به ۲۰ هفته را انتظار داشته باشند. علاوه بر آن، مدت زمان بررسی ویزای تحصیلی به حجم تقاضا های دریافت شده بستگی دارد. در صورتی که فرد نزدیک به انتهای سال تحصیلی تقاضای خود را ثبت کند، باید انتظار مقداری تاخیر را داشته باشد.

مجوز کار پس از فارغ التحصیلی

این مورد نوعی از ویزا می باشد که تحت دسته مجوز کار قرار می گیرد. مدت زمان بررسی تقاضای مجوز کار پس از فارغ التحصیلی بسته به روش تقاضا متغییر است.

در صورتی که فرد تقاضای خود را آنلاین ثبت کرده باشد ۵۰ روز و در صورت ثبت تقاضای کاغذی نزدیک به ۱۰۵ روز باید انتظار بکشد.

کارت اقامت دائم

بررسی یک کارت اقامت دائم جدید ۶۱ روز به طول می انجامد. با این حال، تجدید یا تعویض یک کارت اقامت دائم قدیمی نزدیک به ۷۱ روز زمان می برد.

اقامت دائم از طریق همسر

مدت زمان بررسی تقاضای مهاجرت از طریق  اقامت دائم از طریق همسر تقریبا نزدیک به ۱۲ ماه به طول می انجامد.

زمان های بررسی بسته به اقامت همسر در داخل یا خارج از کانادا متفاوت هستند اما امروزه این مدت ها در بازه ای ۱۲ ماهه برای تمامی تقاضا ها محدود شده اند.

ویزای توریستی

مدت زمان بررسی ویزای توریستی به محل ثبت تقاضا و نحوه آن بستگی دارد.

در صورتی که این تقاضا از داخل کانادا باشد، تقاضا های آنلاین و کاغذی به ترتیب ظرف مدت ۱۴ و ۱۹روز بررسی می شوند. با این حال، تقاضا هایی که خارج از کانادا ثبت می شوند به کشور سکونت بستگی دارند.

 

موسسه حقوقی اَپلو

 

 

 

 

دستگاه لیزر خانگی برای رفع موهای زائد

امروزه که از بین بردن مو های زائد بدن به کمک لیزر از محبوبیت خاصی در بین آقایان و خانم ها برخوردار شده است، خیلی مهم است بدانیم که استفاده از دستگاه لیزر خانگی و به تنهایی می تواند با عوارض و خطراتی همراه باشد.

شکی نیست که لیزر کردن موهای بدن در خانه یک گزینه جذاب و با سهولت به شمار می رود – این روش با هزینه کمتری همراه است اما سرعت کمتری نسبت به روش های مورد استفاده در کلینیک های لیزر موی زائد دارد.

با این حال باید به خاطر داشته باشید که برخی ریسک های خاص مربوط به سلامت وجود دارند که ممکن است در شرایطی که پروسه لیزر کردن توسط یک متخصص حرفه ای انجام نمی شود با آن ها روبرو شوید. همچنین ممکن است این خطرات در شرایطی محتمل باشند که از جدیدترین نسل تکنولوژی لیزر در برداشتن مو ها استفاده نشود.

برای درک کردن عوارض دستگاه لیزر خانگی موهای زائد باید ابتدا بدانید که دستگاه های مخصوص این کار چگونه کار می کنند و چه ویژگی هایی دارند.

لیزر خانگی چگونه کار می کند؟

دقیقا مثل دستگاه هایی که در کلینیک های لیزر موهای زائد مورد استفاده قرار می گیرند، دستگاه های خانگی نیز در کارکرد خود پیاز مو ها را هدف قرار داده و آن را نابود می کنند.

با این حال این نوع از لیزر ها قدرتی مشابه با دستگاه های لیزر الکساندرایت و جنتل مکس پرو ندارند. بسیاری از این لیزرهای خانگی برای برداشتن موهای زائد هر ناحیه خاص از بدن نیاز به چندین بار استفاده از اشعه لیزر دارند.

برای کار با دستگاه های لیزر خانگی ، باید دستگاه را تا زمانی که بوق بزند در جای خود ثابت نگه دارید و پس از آن می توانید لیزر را تا چند سانتی متر جابجا کرده و پروسه را تکرار کنید. این روش رفع موهای زائد بدن را باید هر هفته یک بار و یا هر دو هفته یک بار تکرار کنید چرا که نتایج آن طولانی و با دوام نیستند.

حالا فکر کنید که فقط برای لیزر کردن موهای پای خود در خانه باید چقدر از زمان خود را صرف کنید!

در طرف مقابل، رفع موهای زائد در کلینیک تخصصی لیزر می تواند نتیجه ای طولانی مدت داشته و تمامی موهای بدن در این روش از بین می روند.

تفاوت لیزر خانگی با لیزر در کلینیک

به جهت از بین بردن موهای بدن، دستگاه های رفع موهای زائد خانگی از IPL استفاده می کنند که در واقع لیزر نیست بلکه ترکیبی از امواج اشعه مادون قرمز با محدوده پایین به همراه پرتو نور رنگی (یا همان طیف کامل رنگ) می باشد.

در سمت مقابل، دستگاه هایلیزر  حرفه ای در بیشتر شرایط از پرتو نور تک رنگ استفاده می کنند، بدین معنا که تمامی اشعه های نور دارای طول موجی یکسان هستند.

تفاوت اصلی و بزرگ بین رفع موهای زائد در خانه و رفتن به یک کلینیک تخصصی برای این کار، دستورالعمل حرفه ای پزشکی است که به شما اطمینان می دهد که بهترین نتایج ممکن را در آن کسب کنید و از بروز ریسک های احتمالی که معمولا در خانه وجود دارند در امان باشید. در کلینیک های تخصصی لیزر موهای زائد، چهار فاکتور مهم برای رسیدن به نتایج دائمی و امن در لیزر کردن رعایت می شود.

بسیاری از افراد گزارش داده اند که با استفاده از دستگاه های لیزر خانگی تنها 60 الی 75 درصد از موهای بدن آن ها به شکل دائم از بین رفته است. در حالیکه این مقدار برای دستگاه های لیزر حرفه ای کلینیک ها بالای 80 درصد است.

این فاکتور ها شامل نوع لیزر، طول موج مورد استفاده در حین پروسه، پروتوکل های درمانی و مهارت و تجربه افرادی که این کار را انجام می دهند می شود. در حالی که دستگاه های لیزر مو مخصوص خانه همه افراد را به یک شکل درمان می کنند و توجه به جنس مو و پوست افراد ندارند، در کلینیک های تخصصی لیزر مو، درمان افراد شخصی سازی شده و متناسب با پوست و بدنشان انجام می شود. افراد شبیه به هم نیستند و هیچ دو نفری قرار نیست یک پروسه درمانی ثابت و مشابه با هم را در لیزر کردن موهای خود تجربه کنند.

 

 

دانشنامه پوست و زیبایی پوست پدیا

زیر نظر دکتر گیتا مجید زاده