بیمارستان آنلاین من

دانستنی های پزشکی و سلامتی

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «#درد_کلیه» ثبت شده است

علائم سرطان کلیه

سرطان کلیه بیماری می باشد که علائمی مانند وجود خون در ادرار و پهلو درد دارد.

علائم سرطان کلیه چه چیزهایی هستند؟

در بسیاری از موارد، ممکن است افراد در ابتدا علائمی مربوط به سرطان کلیه نداشته باشند. با رشد تومور، ممکن است علائم ایجاد شوند. ممکن است شما یکی یا تعداد بیشتری از علائم سرطان کلیه را داشته باشید:

وجود خون در ادرار

یک توده در پهلو یا شکم شما

از دست دادن اشتها

دردی در پهلوی شما که خوب نمی شود

از دست دادن وزن که دلیل مشخصی نداشته باشد

تبی که هفته ها طول بکشد و به دلیل سرماخوردگی یا عفونت دیگری نباشد

خستگی شدید

کم خونی

ورم مچ پا یا پاها

سرطان کلیه ای که به دیگر نقاط بدن منتشر شده باشد میتواند علائم زیر را ایجاد کند:

تنگی نفس

سرفه ی خونی

درد استخوانی

چگونه میتوانم بفهمم آیا سرطان کلیه دارم یا خیر؟

ممکن است شما علائم آن را داشته باشید، مانند درد در پهلو، از دست دادن وزن، یا خستگی شدید. یا ممکن است پزشک شما در هنگام انجام یک معاینه ی معمولی متوجه یک توده در پهلوی شما شود، یا علائمی از سرطان کلیه را در آزمایشی که برای بیماری دیگری انجام داده اید مشاهده کند. برای تایید تشخیص سرطان کلیه، نیاز به یک معاینه ی جسمانی، پیشینه ی پزشکی و آزمایش هایی دارید.

معاینه پزشک و تشخیص سرطان کلیه

پزشک شما شکم و پهلوهایتان را معاینه میکند تا به دنبال توده بگردد و وجود تب و فشار خون بالا به همراه موارد دیگری را در شما بررسی میکند.

آزمایش های لازم برای سرطان کلیه

همچنین ممکن است درمورد عادات سلامتی، هرگونه درد در گذشته، و درمان هایی که انجام داده اید مورد پرسش قرار بگیرید. برای تشخیص سرطان کلیه، پزشک شما یک یا تعداد بیشتری از آزمایش های زیر را برای شما انجام خواهد داد:

آزمایش ادرار که برای بررسی وجود خون یا دیگر نشانه ی سرطان در ادرار شما انجام می شود

آزمایش خون که چگونگی عملکرد کلیه ی شما را نشان می دهد

پیلوگرافی داخل وریدی (IVP) عکس برداری اشعه ی ایکس از کلیه ی شما بعد از تزریق نوعی رنگ که به دستگاه اداری می رود و هرگونه تومور را مشخص میکند.

سونوگرافی از امواج صوتی استفاده میکند تا از کلیه های شما تصویری ایجاد کند. سونوگرافی میتواند به تشخیص نوع تومور جامد یا پرشده از مایع کمک کند.

سی تی اسکن از اشعه ی ایکس و رایانه استفاده میکند تا تصاویر سریالی و باجزئیاتی را از کلیه ی شما تهیه کند. سی تی اسکن عملا جایگزین پیلوگرام و سونوگرافی به عنوان ابزاری برای تشخیص سرطان کلیه شده است.

ام آر آی از امواج مغناطیسی قوی و امواج رادیوو استفاده میکند تا از بافت های نرم درون بدن شما تصویری ایجاد کند. ممکن است برای ایجاد تصویر بهتر نیاز باشد نوعی ماده ی کنتراست ویژه برای شما تزریق کنند.

آتریوگرام کلیه. این تصویر برداری برای ارزیابی خون رسانی به تومور استفاده میشود. این تصویر برداری زیاد استفاده نمی شود، اما ممکن است به تشخیص تومورهای کوچک کمک کند. این روش استفاده های دیگری نیز دارد.

بیوپسی یا نمونه برداری از سرطان کلیه

برخلاف خیلی از انواع دیگر سرطان، ممکن است پزشک شما بدون انجام نمونه برداری (بیوپسی) از تشخیص سرطان کلیه اطمینان حاصل کند. بعضی اوقات، برای تایید تشخیص نمونه برای انجام میشود.

ممکن است پزشک شما از نمونه برداری سوزنی برای برداشت مقدار کوچکی از بافت استفاده کند، نمونه بعد از آن برای تشخیص سلول های سرطانی زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد.همچنین ممکن است نمونه برداری درجه ی سرطان را مشخص کند که سرطان چه میزانی تهاجم دارد. اغلب جراح به سادگی تمام تومور را خارج میکند و بعد از آن نمونه ای از بافت را مورد بررسی قرار می دهد.

وقتی پزشک شما سرطان کلیه را تشخیص داد، ممکن است نیاز باشد که آزمایش های دیگری انجام دهید تا مشخص شود که آیا سرطان از کلیه به کلیه ی مقابل، یا دیگر قسمت های بدن منتشر شده است یا خیر.

وقتی که سرطان از جایی که شروع شده است به نقطه ی دیگری منتشر شود، متاستاز داده است. ممکن است نیاز به انجام سی تی اسکن یا ام آر آی داشته باشید. یک عکس اشعه ی ایکس از قفسه ی سینه مشخص میکند که آیا سرطان به ریه ها منشتر شده است یا خیر.یک اسکن استخوان میتواند مشخص کند که سرطان در استخوان وجود دارد. این آزمایش ها میتوانند به پزشک شما کمک کنند که درجه ی سرطان کلیه را مشخص کند.

 

دکتر ولی پور

متخصص اورولوژی در غرب تهران


۲۶ ارديبهشت ۹۸ ، ۱۸:۴۱ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رزا افشار

جراحی سنگ کلیه

یورتروسکوپی فلکسیبل سنگ های کلیه (RIRS)

این روش منحصرا برای سنگهای ۱ تا ۲ سانتیمتری قسمت تحتانی (کالیس تحتانی) کلیه کاربرد دارد. در این روش توسط یورتروسکوپ انعطاف پذیر و از طریق مجرای ادرار و سوراخ حالب وارد کلیه و سپس قسمت تحتانی (کالیس تحتانی) کلیه شده و سنگ های موجود در آن قسمت را خرد و توسط Basket خارج می کنند.

جراحی اندوسکوپیک سنگ کلیه از طریق پوست (PCNL)

روش جراحی انتخابی جهت خارج کردن سنگ های کلیوی بزرگ (معمولا بیش از ٢ سانتیمتر) که به خودی خود نمی توانند از کلیه عبور کرده و دفع شوند، میباشد.

یک اسکوپ ( لوله کوچکی که از داخل آن وسایل برداشتن سنگ عبور داده می شود) از طریق برش کوچکی که در پشت کلیه ها بر روی سطح پوست ایجاد می شود، به داخل بدن عبور داده شده و سنگ ها را پس از شکستن توسط Grasper (ابزار چنگک مانند) خارج می سازند.

جراحی سنگ شکنی از راه پوست (PCNL) مواقعی که سنگ ها بزرگ بوده و یا روش های دیگر سنگ شکنی مانند سنگ شکنی به وسیله سنگ‌ شکن برون اندامی یا یورتروسکوپی امکان پذیر یا موفقیت امیز نبوده، استفاده می شود. در موارد زیر توصیه به انجام PCNL می شود:

۱- سنگ های بزرگ کلیوی که بیش از یک شاخه از مجاری جمع کننده ادراری کلیه را مسدود کرده اند ( که به عنوان سنگ های کلیوی شاخ گوزنی شناخته می شوند)

۲- سنگ های کلیوی که بیش از ۲ سانتی متر (۰٫۸ اینچ) قطر دارند.

۳- وجود سنگ های بزرگ در حالب

۴- موفقیت آمیز نبودن روش های درمانی دیگر

پیش از عمل PCNL ، پزشک آزمایشات متعددی انجام می دهد. تست خون و ادرار جهت یافتن عفونت ها و مشکلات احتمالی و سی تی اسکن جهت مشخص کردن محل دقیق سنگ ها در کلیه نیز انجام می گیرد.

خطر و عوارض عمل PCNL

محتمل ترین خطرهای حاصل از روش PCNL شامل موارد زیر هستند:

خونریزی

عفونت

صدمه به کلیه یا دیگر ارگان ها

خارج کردن ناقص سنگ های کلیوی

چگونه برای عمل PCNL آماده شوم؟

این پروسه در بیمارستان و تحت بی هوشی عمومی انجام می گیرد، بدین معنی که بیمار هیچ گونه دردی را در طی عمل احساس نخواهد کرد و کاملا خوابیده است. همچنین جهت کاهش احتمال عفونت پس از عمل، آنتی بیوتیک تجویز می شود.

عمل PCNL تحت بیهوشی عمومی و در حالی که بیمار به روی شکم خوابیده انجام می گیرد. زمانی که بیمار در بیهوشی کامل قرار گرفت، به وسیله سیستوسکوپی ( اندوسکوپی از طریق مثانه) ماده حاجب تزریق می شود و جراح موقعیت دقیق سنگ ها را پیدا کرده و از طریق سوزن کوچک که از طریق پوست وارد می شود، سنگ ها را خارج می سازد.

این سوزن به اندازه ۱ سانتی متر متسع می شود که دوربین ( برای دیدن سنگ ها با وضوح بالا) و یک شیت یا لوله پلاستیکی جهت خارج کردن سنگ ها عبور داده شود.

در این روش از لیزر، امواج اولتراسونیک و یا روش مکانیکی جهت خرد کردن و ریز کردن سنگ ها استفاده می شود. در بعضی مواقع به بیش از یک سوزن جهت دسترسی به تمامی سنگ ها لازم است.

ممکن است فنر کوچکی در حالب جهت حفظ جریان ادراری از کلیه به درون حالب تعبیه شود. علاوه بر این در موارد معدودی ممکن است یک لوله نفروستومی ( لوله ای که یک طرف آن در داخل کلیه و طرف دیگر در خارج پوست می باشد ) در پایان عمل جراحی تعبیه شده و در خارج به یک کیسه متصل شود.

طول مدت عمل معمولا ٢ الی ٣ ساعت می باشد و معمولا یک الی دو روز پس از این عمل، بیمار ترخیص می شود. در هنگامی که استنت در داخل حالب می باشد باید از فعالیت های ورزشی متوسط و شدید و همچنین رانندگی به مدت ۱ الی ۲ هفته خودداری نمود. به منظور پیشگیری از ایجاد لخته در ورید های عمقی پا ، فعالیت سبک روزانه و پیاده روی به صورت سبک پس از عمل توصیه می شود.

فنر حالب غالبا در ۲ الی ۳ هفته متعاقب عمل از حالب و به وسیله سیستوسکوپی خارج می شود.

جراحی باز و لاپاروسکوپی

امروزه با پیشرفت تکنیکهای بالا (ESWL//TUL و PCNL) موارد جراحی سنگ کلیه باز و لاپاروسکوپی به طور قابل توجهی کاهش یافته است. به هر حال اگر روشهای پرکوتانه (جراحی از طریق ایجاد شکاف کوچک پوستی/PCNL)‌ و یا اندوسکوپیک در درمان سنگ کلیه موفقیت امیز نباشند جراحی باز سنگ کلیه و لاپاروسکوپی ممکن است درمان مناسب باشند.

 

 

دکتر شهریار ناطق 

متخصص کلیه و جراح مجاری ادراری

 


۱۵ ارديبهشت ۹۸ ، ۰۳:۴۳ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رزا افشار

پیوند کلیه چیست؟

پیوند کلیه یک عمل جراحی است برای تعویض کلیه بیمار با کلیه سالم از فردی اهدا کننده. فرد اهدا کننده می تواند مرده یا زنده باشد. اعضای خانواده یا دیگر افرادی که برای اهدا مناسب می باشند می تواند یکی از کلیه های خود را اهدا کنند. این نوع از پیوند را پیوند زنده می نامند. افرادی که یک کلیه خود را اهدا می کنند می توانند با دیگر کلیه سالم خود یک زندگی سالم داشته باشند. فرد دریافت کننده پیوند اغلب اوقات تنها یک کلیه دریافت می کند. در مواقع نادر، ممکن است او دو کلیه از یک فرد مرده دریافت کند. کلیه های بیمار اغلب در جای خود باقی می مانند. کلیه پیوند شده در ناحیه پایینی شکم و جلوی بدن قرار داده می شود.

درچه صورت پیوند کلیه انجام می شود؟

در صورتی که فرد به مرحله نهایی بیماری کلیوی (ESRD) مبتلا شود، نیازمند پیوند کلیه خواهد بود. این بیماری، یک وضعیت دائم از نارسایی کلیوی بوده و اغلب به دیالیز نیاز دارد. دیالیز فرایندی است که برای حذف مواد زائد و دیگر مواد از خون استفاده می شود.

خطرات پیوند کلیه

همانند هر جراحی دیگری، در این عمل نیز ممکن است عوارضی بروز دهند. برخی عوارض شامل موارد زیر می شوند:

خونریزی

عفونت

انسداد عروق خونی رونده به کلیه جدید

نشت ادرار یا انسداد ادرار در میزنای

عدم عملکرد کلیه جدید در ابتدا

پیوند کلیه برای چه کسانی مناسب نیست؟

پیوند کلیه برای هر کسی مناسب نیست. در صورتی که فرد موارد زیر را داشته باشند ممکن است انجام این عمل برای او مناسب نباشد:

عفونت موجود یا عود کننده که نمی توان آن را به صورت موثر درمان کرد.

سرطانی که از محل اصلی خود به دیگر نواحی بدن انتشار یافته است.

بیماری های قلبی شدید یا دیگر بیماری هایی که انجام جراحی را خطرناک می کنند.

بیماری هایی جدی منهای بیماری های کلیوی که پس از پیوند بهتر نمی شوند.

عدم موفقیت در پیروی از برنامه درمانی

امکان دارد بسته به شرایط پزشکی خاص فرد، خطرات دیگری نیز وجود داشته باشند. فرد باید از قبل از انجام عمل هر گونه نگرانی خود را با تیم پیوند در میان بگذارد.

آزمایش های مورد نیاز برای پیوند کلیه

جهت دریافت یک عضو اهدایی از فرد مرده، فرد باید در لیست انتظار قرار گیرد. قبل از اینکه فرد بتواند در لیست پیوند قرار گیرد، آزمایشات بسیاری باید بر روی او انجام شوند.

ارزیابی شامل موارد زیر می شود:

*ارزیابی سلامت روان

*آزمایش های خون

*آزمایش های تشخیصی

چه مراقبت هایی پس از پیوند کلیه لازم است؟

پس از مرخص شدن به خانه، ضرورت دارد نواحی جراحی را خشک و تمیز نگه داشته شوند. پزشک راهنمایی های خاصی در ارتباط با حمام کردن به بیمار ارائه می دهد. به طور کلی، تا زمانی که پوست التیام نیافته است نواحی برش نباید در زیر آب قرار گیرند زیرا سبب افزایش خطر عفونت می شود. بخیه ها یا چفت های جراحی طی یک ملاقات با پزشک برداشته می شوند.تا زمانی که پزشک موافقت نکند، فرد باید از رانندگی خودداری کند. بیمار باید به گونه ای برنامه ریزی کند که فردی او را از بیمارستان به خانه رسانده و به جلسات ملاقات آتی با پزشک ببرد. باید از هرگونه فعالیت یا وضعیتی که سبب وارد شدن فشار بر کلیه جدید می شود خودداری کند. امکان دارد محدودیت های دیگری نیز بر روی فعالیت های بیماری اعمال شوند.فرد باید در خانه، بطور روزانه فشار خون و وزن خود را بررسی کند. افزایش در مقادیر این موارد می تواند به معنی عدم تصفیه مناسب مایعات به وسیله کلیه ها باشد. در صورت بروز این مورد، فرد باید فورا توسط تیم درمانی خود معاینه شود.

نشانه های پس زدن پیوند کلیه

تب می تواند نشانه رد عضو پیوندی یا عفونت باشد.

قرمزی، تورم، خونریزی یا دیگر ترشحات در محل زخم ها.

افزایش درد در نواحی برش که می توانند نشانه عفونت یا رد عضو پیوندی باشد.

 

دکتر حسین کرمی 

متخصص کلیه و مجاری ادراری و فوق تخصص لاپاراسکوپی


۱۶ اسفند ۹۷ ، ۰۱:۰۱ ۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رزا افشار