آنژیوگرافی
آنژیوگرافی یا همان آنژیو نوعی عکس برداری رنگی و یک نوع آزمون تشخیصی رگ های خونی است. متخصص قلب با تزریق یک ماده رنگی حاجب که بواسطه اشعه ایکس قابل رویت است و همچنین استفاده از یک لوله بلند، نازک و قابل انعطاف به نام کاتتر و مشاهده جریان خون از طریق فلوروسکوپی عمل بررسی جریان را انجام می دهد واز زوایای مختلف قلب عکسبرداری می کند.
در مقطعی که لوله کاتتر به قلب می‌رسد ممکن است بیمار کمی دچار تپش قلب شود اما این وضعیت طبیعی است و بطور کلی هنگام انجام آنژیوگرافی بیمار چیزی احساس نمی کند و درد ندارد.
انواع آنژیوگرافی
آنژیوگرافی دو نوع مختلف دارد که عبارت اند از:
- آنژیوگرافی از راه پا
- آنژیوگرافی از راه دست
در آنژیوگرافی از راه پا بیمار پس از انجام آنژیوگرافی، باید برای قطع شدن خونریزی، یک کیسه شنی به مدت چند ساعت در کشاله ران خود قرار دهد تا خونریزی قطع شود، ولی در آنژیوگرافی از راه دست به این صورت نیست و آنژیوگرافی راحت تر انجام می شود.
مقایسه آنژیوگرافی از راه کشاله ران با آنژیوگرافی از راه دست
در روش آنژیوگرافی از طریق پا احتمال کبودی، تجمع خون در زیر پوست و خونریزی بیشتر است.
بعد از آنژیوگرافی از مسیر دست تقریبا نیاز به بستری و استراحت مطلق و طولانی در تخت نیست و نیازی به استفاده از کیسه شن جهت بند آوردن خونریزی ( هموستناز) در این روش نیست .
امکان ترخیص بیمار 4 ساعت بعد از آنژیوگرافی از طریق شریان مچ دست ( رادیال) مقدور است .
در صورتیکه بیمار دارای شکستگی دست و آرنج یا انسداد عروقی در ناحیه شانه داشته باشد بهتر است آنژیوگرافی از طریق دست صورت نگیرد.
مواردی که با آنژیوگرافی تشخیص داده می شوند؟
با استفاده از آنژیوگرافی که یک روش تشخیصی از طریق رگ های خونی است، موارد زیر قابل تشخیص می باشد:
بیماری نارسایی وریدی
بیماری عروق کرونر
عروق محیطی
عمق ترومبوز وریدی
خطرات مرتبط با آنژیوگرافی کرونری
کاتتر گذاری قلبی در صورتی که توسط یک تیم درمانی با تجربه انجام شود بسیار ایمن خواهد بود. با این حال، این فرآیند خطراتی را نیز با خود به همراه دارد. از جمله این خطرات می توان به موارد زیر اشاره کرد:
– خونریزی یا کبودی
– تشکیل لخته های خونی
– آسیب به شریان یا ورید
– خطر اندک سکته مغزی
– خطر نادر حمله قلبی یا نیاز به جراحی
– افت فشار خون
