انواع آنژیوگرافی

آنژیوگرافی

آنژیوگرافی یا همان آنژیو نوعی عکس برداری رنگی و یک نوع  آزمون تشخیصی رگ های خونی است. متخصص قلب با تزریق یک ماده رنگی حاجب که بواسطه اشعه ایکس قابل رویت است و همچنین استفاده از یک لوله بلند، نازک و قابل انعطاف به نام کاتتر و مشاهده جریان خون از طریق فلوروسکوپی عمل بررسی جریان را انجام می دهد واز زوایای مختلف قلب عکسبرداری می کند.

در مقطعی که لوله کاتتر به قلب می‌رسد ممکن است بیمار کمی دچار تپش قلب شود اما این وضعیت طبیعی است و بطور کلی هنگام انجام آنژیوگرافی بیمار چیزی احساس نمی کند و درد ندارد.

انواع آنژیوگرافی

آنژیوگرافی دو نوع مختلف دارد که عبارت اند از:

• آنژیوگرافی از راه پا
• آنژیوگرافی از راه دست

در آنژیوگرافی از راه پا بیمار پس از انجام آنژیوگرافی، باید برای قطع شدن خونریزی، یک کیسه شنی به مدت چند ساعت در کشاله ران خود قرار دهد تا خونریزی قطع شود، ولی در آنژیوگرافی از راه دست به این صورت نیست و آنژیوگرافی راحت تر انجام می شود.

مقایسه آنژیوگرافی از راه کشاله ران با آنژیوگرافی از راه دست

در روش آنژیوگرافی از طریق پا احتمال کبودی، تجمع خون در زیر پوست و خونریزی بیشتر است.

بعد از آنژیوگرافی از مسیر دست تقریبا نیاز به بستری و استراحت مطلق و طولانی در تخت نیست و نیازی به استفاده از کیسه شن جهت بند آوردن خونریزی ( هموستناز)  در این روش  نیست .

امکان ترخیص بیمار 4 ساعت بعد از آنژیوگرافی از طریق شریان مچ دست ( رادیال) مقدور است .

در صورتیکه بیمار دارای شکستگی دست و آرنج یا انسداد عروقی در ناحیه شانه داشته باشد بهتر است آنژیوگرافی از طریق دست صورت نگیرد.

مواردی که با آنژیوگرافی تشخیص داده می شوند؟

با استفاده از آنژیوگرافی که یک روش تشخیصی از طریق رگ های خونی است، موارد زیر قابل تشخیص می باشد:

بیماری نارسایی وریدی

بیماری عروق کرونر

عروق محیطی

عمق ترومبوز وریدی

خطرات مرتبط با آنژیوگرافی کرونری

کاتتر گذاری قلبی در صورتی که توسط یک تیم درمانی با تجربه انجام شود بسیار ایمن خواهد بود. با این حال، این فرآیند خطراتی را نیز با خود به همراه دارد. از جمله این خطرات می توان به موارد زیر اشاره کرد:

– خونریزی یا کبودی

– تشکیل لخته های خونی

– آسیب به شریان یا ورید

– خطر اندک سکته مغزی

– خطر نادر حمله قلبی یا نیاز به جراحی

– افت فشار خون

 

منبع...

 

 

نحوه درمان اسپاسم قلبی

 

اسپاسم قلبی چگونه تشخیص داده میشود؟

اسپاسم عروق کرونری قلب حاکی از نوعی اختلال قلبی بالقوه است. از این رو پزشک برای تشخیص این عارضه عکس‌برداری از قلب را تجویز می‌کند تا بتواند به کمک تصاویر دقیقی و روشنی از آن، برای درمان بیمار اقدام نماید. آزمایش های زیر، نمونه ای از موارد مورد تجویز پزشک است که عبارت‌اند از:

اکوکاردیوگرافی که به‌وسیله امواج صوتی فراصوت، تصویری از قلب ارائه می‌دهد.

نوار قلب که به منظور سنجش فعالیت الکتریکی قلب انجام می‌شود.

آنژیوگرافی که با استفاده از اشعه ایکس به بررسی داخل عروق و جریان خون در قلب می پردازد.

این آزمایش ها از آنجا که به جزییات بسیار مورد نیاز برای تشخیص بیماری می پردازد، از اهمیت بالایی برخوردار هستند؛ زیرا زمانی که پزشک به درستی بیماری را تشخیص دهد، می‌تواند به درمان آن بپردازد.

درمان اسپاسم قلبی چیست؟

درمان این عارضه بر اساس تخفیف دردهای قفسه سینه انجام می‌شود که به طور عمده شامل تجویز داروهای زیر می‌شود:

نیترات ها که به منظور اتساع‌ و گشاد شدن عروق مصرف می‌شود. دوره مصرف نیترات ممکن است طولانی مدت بوده و به صورت قرص مصرف شود.

اِل آرژنین به صورت مکمل غذایی مصرف می‌شود و می‌تواند باعث پیشگیری از اسپاسم شود.

مسدود کننده کانال های کلسیمی که می‌تواند باعث کاهش گرفتگی قفسه سینه شود. دوره مصرف این دارو طولانی مدت است.

علاوه بر این داروها ممکن است مصرف برخی داروهای دیگر که موجب کاهش کلسترول بالا و فشار خون بالا می‌شود، به منظور پیشگیری از حملات قلبی توسط پزشک تجویز گردد.

در طول درمان نیز مصرف غذاهای کم چرب و کم نمک توصیه می‌شود و از مصرف دخانیات و مشروبات الکلی باید به شدت پرهیز کرد.

عوارض اسپاسم قلب

اسپاسم عروق کرونری قلب نوعی عارضه موقت و زودگذر است اما می‌تواند عواقب طولانی مدتی را به همراه داشته باشد. در عدم درمان اسپاسم عروق کرونری قلب، این عارضه می‌تواند موجب بروز موارد ذیل گردد:

حمله قلبی

ایست قلبی

مرگ

ضربان نامنظم قلب

نتیجه درمان افراد مبتلا به اسپاسم قلبی چگونه است؟

اسپاسم عروق کرونری قلب گاهی طولانی مدت و شدید است. بدین معنا که درمان آن ممکن است طولانی شود؛ اما نکته ای که همواره باید به آن توجه داشت، پیروی از دستورات پزشک و درمان به موقع است که می‌تواند باعث بهبود این عارضه شود.

پیشگیری از اسپاسم قلبی

خطر ابتلا به اسپاسم رگ قلب می‌تواند با پیشگیری از ابتلا به آترواسکلروز ، کاهش یابد. علاوه بر این داشتن رژیم غذایی کم چرب، فعالیت ورزشی مستمر، کنترل فشار خون و عدم مصرف دخانیات نیز تأثیر به سزایی در پیشگیری از این عارضه دارد.

 

دکتر سعید یزدانخواه

 متخصص قلب و عروق و فوق تخصص آنژیوپلاستی