شرایط تحقیق

در یک مطالعه آینده نگر، تصادفی و کنترل شده ۴۶۸ بیمار شرکت داشند که از بیش از ۱۶۵ مرکز در آمریکای شمالی مبتلا به سرطان پستان تشخیص داده شده و درمان بالینی با مصرف تراستوزوماب برای آنها تجویز شده است.تمام افراد شرکت کننده در مطالعه در ارزیابی کاهش خون رسانی، عملکرد قلبی عادی داشته و از قبل به دلایل پزشکی دیگر دارو های مهار کننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین یا بتابلاکر مصرف نمی کردند. نیمی از این افراد در حال دریافت شیمی درمانی بر پایه آنتراسایکلین بوده و یا از قبل، این دارو را دریافت کرده بودند.

اثر داروی تراستوزوماب بر قلب

بیماران به صورت تصادفی دسته بندی شده و روزانه یک داروی لیزینوپریل (۱۰ میلی گرم)، کارودیلول (۱۰ میلی گرم) یا دارو نما دریافت کرده و به مدت ۲ سال پیگیری شدند. این ۲ سال شامل یک سال درمان فعالانه با تراستوزوماب و یک سال پس از آن بود.گروه ها از نظر سنی (میانگین ۵۱ سال) و عوامل خطر قلبی عروقی قابل مقایسه بودند. محققان هر سه ماه فعالیت قلب و هر گونه کاهش در آن را به وسیله اکوکاردیوگرام (نوار قلب) بررسی می کردند.

تأثیر داروهای مختلف بر عملکرد قلبی

هیچکدام از دارو های لیزینوپریل یا کارودیلول در زمینه پیشگیری از مسمومیت قلبی ایجاد شده توسط تراستوزوماب یا پیشگیری از اختلالات مرتبط در درمان تفاوت چندانی با داروی شاهد نداشتند. با این حال، در بیمارانی که به وسیله آنتراسایکلین ها درمان شده بودند، این دارو های قلبی در حفظ کاهش خون رسانی بطن چپ (توانایی پمپاژ قلب) موثر بودند.

کارودیلول و لیزینوپریل افت عملکرد قلب را به نصف رسانده که این پدیده تفاوتی چشمگیر بود. تفاوت هر کدام از این دارو ها نسبت به دارو نما به ترتیب ۰٫۴۹ و ۰٫۵۳ بود. اثرات نامطلوب قلبی در میان این سه گروه مشابه بوده و بروز آن ها در بیماران مصرف کننده دارو نما، کارودیلول و لیزینوپریل به ترتیب ۳۲، ۲۹ و ۳۰ درصد بود.

عوارض جانبی رایج فشار خون پایین و گیجی بود که در گروه مصرف کنندگان کارودیلول خفیف تر بود. گولین بیان دارد: مطالعات ما بیان دارد که کارودیلول بهتر تحمل می شود.

اما طبق مطالعه ما در صورتی که فرد به سرطان پستان مبتلا بوده، متخصص سرطان او مایل به تجویز هرسپتین بوده و سابقه مصرف آنتراسایکلین را داشته باشد شانس بهتری در اجتناب از ابتلا به افت عملکرد قلب دارد. همچنین، در صورتی که این فرد از قبل لیزینوپریل یا کارودیلول (هر کدام که بهتر تحمل می شود) مصرف کند، می تواند بدون آسیب دیدن قلب خود مصرف هرسپتین را آغاز کند.

او بلافاصله تاکید می کند که تمامی درمان های سرطان سبب ایجاد مشکلات قلبی نشده و برای آن مواردی که این مشکلات را ایجاد می کنند امکان دارد راه هایی احتمالی جهت به حداقل رساندن آسیب قلبی مرتبط وجود داشته باشد.

پاملا مونستر – پزشک، سرطان شناس و نویسنده مسئول این مطالعه – بیان دارد که این آزمایش اطلاعات مهمی را به پزشکان می دهد تا در هنگام برنامه ریزی برای درمان های سرطان بیماران پر خطر از آن ها استفاده کنند.

این مطالعه به دلیل اینکه در سطوح اولیه سرطان های HER2 مثبت، امکان استفاده از آنتراسایکلین را به متخصص سرطان می دهد از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. رژیم های درمانی با پایه آنتراسایکلین برای بیماران پر خطر موثر تر بوده اما مسمویت قلبی بالای آن ها مصرفشان را محدود می کند. محققان به تحلیل اطلاعات و ارزیابی چگونگی تاثیر گذاری مصرف دارو های قلبی در کنار درمان های متمرکز سرطان بر وسعت اختلال عملکردی قلب، مدت پایداری و امکان یا عدم امکان احیای آن ادامه خواهند داد.

 

دکتر آرزو خسروی 

متخصص قلب و عروق و فوق تخصص اکوکاردیوگرافی