اساسا، هر فردی در هر سنی می تواند به بیماری پسوریازیس دچار شود اما نوع زودرس پسوریازیس پوست در افراد 16 تا 22 ساله و نوع دیررس آن در افراد 50 تا 60 ساله بیش تر دیده می شود. پسوریازیس از کلمه یونانی پسورا گرفته شده که به معنای خارش می باشد. حدود 2 درصد از جمعیت به پسوریازیسی خفیف تا شدید مبتلا هستند. همچنین این بیماری واگیر دار نیست.

علت بروز پسوریازیس

پسوریازیس یک وضعیت ارثی بوده که شیوه دقیق انتقال آن از یک نسل به نسلی دیگر مشخص نیست. با این که استعداد ابتلا به این  بیماری در ژن های فرد نهفته است اما به هیچ وجه نمی توان احتمال ابتلای فرد به پسوریازیس را قطعی دانست.با این حال، قرار گرفتن در معرض برخی محرک ها (مانند عفونت های استرپتوکوکی در حلق، الکل، برخی دارو ها و محرک های موضعی) یا آسیب پوستی می تواند سبب بروز پسوریازیس در افرادی شود که از لحاظ ژنتیکی مستعد ابتلا هستند. همچنین، استرس هم می تواند آغازگر ابتلا به این بیماری باشد.

انواع پسوریازیس

پسوریازیس دو نوع اصلی دارد:

پسوریازیس ولگاریس (پلاک مانند)

نوع ولگاریس این بیماری شایع ترین شکل آن است. علائم اولیه بروز آن شامل موارد زیر می شوند:

*نقاط یا مناطق قرمز

*بزرگ شدن مناطق قرمز و فلس مانند شدن آن ها

*قسمت های بالایی فلس ها در مقادیر زیاد ریزش کرده اما لایه های پایینی فلس ها محکم در جای خود باقی می مانند.

*هنگامی که فلس ها ریزش می کنند چندین نقطه کوچک می توان دید که از آن ها خونریزی صورت می گیرد.

*پسوریازیس ناخن معمولا خود را به صورت حفره های کوچکی در ناخن ها بروز می دهد. بروز این نوع می تواند شدید بوده و سبب ضخیم شدن و افتادن ناخن ها شود.

پسوریازیس پوسچولر (چرکی)

نوع پوسچولر یک نوع نادر از پسوریازیس است که در آن میزان التهاب بسیار شدید است. در این وضعیت، علاوه بر ضایعات معمول، تاول ها یا پوسچول هایی حاوی مایع بر روی پوست ظاهر می شوند. این بیماری می تواند تمام بدن یا فقط کف دست ها و پا ها را تحت تاثیر قرار دهد. شدت این بیماری متغییر است.

انواع پسوریازیس ولگاریس

پسوریازیس معکوس

پسوریازیس خالدار

درمان قطعی بیماری پسوریازیس

درمان این بیماری که باید با همکاری تنگاتنگ بیمار و پزشک عمومی یا متخصص پوست صورت گیرد شامل روش های درمانی متعددی می شود که به صورت دارو های موضعی یا خوراکی هستند.این درمان به سن بیمار، وضعیت سلامت او و نوع پسوریازیس بستگی دارد. درمان های موضعی خاص شامل پماد ها و کرم های حاوی قطران زغال سنگ، دیترانول، تازاروتین (زوراک) یا ترکیبات مرتبط با ویتامین D می شوند. از نمونه های ترکیبات مرتبط با ویتامین D می توان به کلسی پوتریول (دوونکس)، کلسیتریول (سیلکیس) یا تاکالسیتول (کوراتودرم) اشاره کرد. گاهی اوقات، پماد های حاوی کورتیکو استروئید برای مدت کوتاهی استفاده می شوند. استفاده از ترکیب یک داروی کورتیکواستروئید با یک داروی دیگر، چه به صورت دو محصول جداگانه باشند و چه یک محصول که ترکیبی از آن دو است می تواند برای درمان نوع ولگاریس مزمن مفید باشد.از نمونه های محصولات تکی که ترکیب هر دوی این دارو ها را در خود دارند می توان به دووبت (کلسیپوتریول و بتامتازون) یا آلفوسیل HC (قطران زغال سنگ و هیدرو کورتیزون) اشاره کرد.

درمان پسوریازیس پوست سر

لوسیون های مخصوصی جهت درمان پوست سر موجود می باشند. این لوسیون ها اغلب حاوی سالیسیلیک اسید، قطران زغال سنگ، گوگرد یا کورتیکو استرویید می باشند. ویتامین D جهت استفاده بر روی پوست سر در بازار موجود است.

درمان جدید پسوریازیس با UV

هر دو روش فتوتراپی (امواج فرابنفش B یا UVB) و پسورالن امواج فرابنفش (A PUVA) در مراکز تخصصی پوست برای درمان پسوریازیس هایی استفاده می شوند که در محدوده وسیعی پخش شده اند.بیماران بسیاری دریافته اند که نور خورشید نیز برای آن ها مفید است. درمان خوراکی با دارو های سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین (نئورال)، متو تروکسات (مکس ترکس) یا مشتق ویتامین A به نام اسیترین (نئوتیگاسون) می تواند برای درمان بیماران مبتلا به پسوریازیسی مفید باشد که شدید، وسیع و غیر پاسخگو به درمان ها می باشد.تزریق دارو های سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند اتانرسپت (انبرل)، آدالیمو ماب (هومیرا)، اوستکینو ماب (استلارا) یا اینفلکسی مب (رمیکاد) می تواند برای بیماران مبتلا به پسوریازیسی پلاکی استفاده شود که به دارو های سیکلوسپورین، متو تروکسات و فوتو شیمی درمانی پاسخگو نبوده است. همچنین، این تزریقات برای افرادی که توانایی یا تحمل مصرف این دارو ها را ندارند نیز استفاده می شود.تحقیقات وسیعی در حال انجام است تا راه های بهتری برای درمان این بیماری پیدا شود. روش های درمانی جدید به طور معمول معرفی می شوند که شرایط برخی بیماران را می توانند بهبود بخشند.

 

 

پوست پدیا ، مرجع پوست و مو و زیبایی